De Oostkust van Melbourne tot en met Rainbow Beach

Zoals onze trouwe volgers wel zullen weten zitten wij al enige tijd in het grote land daar beneden. Zo nu en dan maken wij een uitstapje en daar doen wij dan uitgebreid verslag van. Hopelijk op een leuke wijze waardoor wij ons enthousiasme op jullie kunnen overbrengen. Maar deze hele onderneming was eigenlijk ondernomen met één doel. De grote reis aan het eind. Althans dat was mijn insteek, Jolien moest ook nog iets van een stage doen. Maar nu zijn we dan onderweg, al bijna halverwege zelfs!

Na iedereen gedag te hebben gezegd door middel van een P-party (kom verkleed als iets dat begint met de letter P) begon onze zomervakantie met de openingsdag van de Australian Open Tenniskampioenschappen. Wij hebben ons hier vermaakt met het kijken van wedstrijden van o.a. Carlos Moya, Tommie Robredo en Elena Dementieva. De volgende dag vertrokken wij dan echt, nouja…. na eerst nog een keertje terug voor de tas van Jolien, richting de grens met New South Wales. Halverwege hebben we overnacht op onze eerste ‘bushcamping’. Dat betekent zoveel als een grasveldje met een houten hekje eromheen en een soort van toilet, maar ook gratis!!! De volgende dag gingen we door de Snowy Mountains (25 graden en groene pistes) via een smal ontgeasfalteerd weggetje naar boven. Voor dit overweldigende natuurschoon hadden we de grotten van Bucan bekeken met stalactieten en stalagmieten. Daarna was het 80 km lang grind en zand met suïcidale kangoeroes die voor de auto langssprongen. Jolien kneep hem af en toe en beetje als ik meer op de kangoeroes lette i.p.v. de afgronden te ontwijken. Prachtige vergezichten en wildleven wisselde zich af en ver na sluitingstijd kwamen wij aan bij onze camping in Mt Kociuszko NP (Nationaal Park) waar we gelukkig nog een plekje konden krijgen. Eten werd ons lastig gemaakt door de brutale (op)possums die ons afval erg interessant vonden. De dag erna stond de hoofdstad Canberra (zeg Kenbrâh) op het programma waar wij het parlement hebben bekeken en de Black Mountain Tower met uitzicht over de hele streek. Onderweg hebben we nog even gestopt bij de “Big Mahino”, een voorbeeld van de Australische fascinatie voor grote dingen. In Australië vind je o.a. een grote banaan, ananas, garnaal en dus een schaap. Onze overnachting was gepland in Abercrombie NP waar wij nog een nachtelijke wombatjacht hebben ondernomen. Helaas zonder succes. Wel heeft Rob een platypus gevonden (of was het toch een eend?:P). Dag 5 leidde ons via de Blue Mountains naar Sydney. De Blue Mountains moeten we nog een keertje doen omdat de weersomstandigheden (mist en regen) het onmogelijk maakte om meer dan 40 meter voor je te zien. Snel doorrijden dus naar Sydney. In Sydney zijn we op zoek gegaan naar onze camping in Lane Cove NP. De kunst van het juist bewijzeren van de weg is iets wat de Australiërs nog moeten leren. Gedurende onze 2e dag in Sydney hebben wij de typische attracties in Sydney bekeken: de Harbour Bridge, Opera House en de Rocks. ’s Avonds hebben we overheerlijk gegeten in de Darling Harbour onder het genot van een maffe Franse show op het water. De volgende ochtend vond Jolien het nodig om alle schoolverslagen af te ronden. Dit duurde langer dan verwacht, doordat er nog op de feedback formulieren vanuit Melbourne gewacht moest worden. Maar tegen een uur of 3 was het dan toch eindelijk af en naar paps verzonden!!!

21 Januari was het een dag om iets rustiger aan te doen en wat te genieten van de mooie dingen wat het leven te bieden heeft, namelijk: wijn, bier, kaas en chocolade! We hebben een tocht door Hunter Valley gemaakt waar wij getracht hebben professioneel over te komen tijdens het wijnproeven. Rob heeft uiteraard alleen diverse soorten water geproefd, want er moest ook gereden worden. De volgende dag was doorrijdag, oftewel 500 km rijden. Onderweg wel even gestopt bij de beste pies van Australië: Fredo pies. Dag 10 leidde ons van Lismore naar Lamington NP. Onderweg heeft Rob een zwarte slang gezien tijdens een (jeukende) boswandeling en hebben we een korte wandeling gemaakt bij Natural Bridge NP. Gevolgd door een avondwandeling met Pademelons (walibies). De donderdag erna was het tijd voor wederom een wandeling naar een fantastisch uitzicht. ’s Middags hebben we rondgelopen in Surfers Paradise en aan het einde van de middag zijn we op bezoek geweest bij Frans Wilbrink (oftewel de broer van opa Frits). Wat erg gezellig was! Toen was het tijd voor onze eerste echte barbie! De dag voor Australia day was het Jolien dag:D Toen zijn we naar Warner Bros Movie World geweest. Oftewel achtbanen, waterbaan, shows en natuurlijk de ‘where is Bugs Bunny’ Ride in kids World. Op 26 Januari was het Australia Day. Omdat we gehoopt hadden op een soort van Australische Koninginnedag zijn we naar Brisbane gegaan. Daar hebben we wat vrienden van Jolien (van Melbourne) opgezocht en zijn we naar de festiviteiten gegaan. In plaats van bier drinken en feestvieren was het een marktje bezoeken en kijken naar zwemmende mensen in een kleine Lagune, niet echt een Koninginnedag dus.. Wel was het erg leuk om iedereen weer te zien! In de avond hebben we met z’n alle gebbqt en zijn we naar het vuurwerk wezen kijken, dit was wel erg mooi! Doordat we zulke volle dagen achter de rug hadden waren we beiden erg moe en was het om 10 uur al bedtijd. Op onze 2e dag in Brizzie zijn we naar de Andy Warhole tentoonstelling gegaan waar wij de bekende soepblikken en Marilyn Monroe’s hebben bekeken. Maar de 2e activiteit was de beste van allemaal: Lone Pine Koala Sanctuary. Hier mocht je voor een kleine extra bijdrage op de foto met deze pluizeballetjes. Een poging er snel een in de rugzak te stoppen werd niet echt gewaardeerd. Het park hebben we verder verkend samen met Carla & Colin, welke Jolien kende vanuit Melbourne. De volgende dag zijn we naar Noosa gegaan, een hele mooie, zomerse en aantrekkelijke stad waar we al een huisje op het oog hebben;).

Momenteel zitten we in Rainbow Beach waar wij morgen zullen vertrekken voor onze 3 daagse safari op Fraser Island. We hebben in deze 2 weken al meer dag 3000 kilometer afgelegd en vanaf nu gaan we het qua kilometers wat rustiger aan doen. Bekijk vooral de foto’s die we erbij hebben gevoegd, want ze zijn echt de moeite waard!