Een paar daagjes op een tropisch eiland

Bula! Welkom! Dit Fijiaanse woord laat zich niet in één betekenis vertalen. Het betekent zoveel als ‘hallo’, ‘proost’ en ‘gezondheid’. Maar bovenal betekent het ‘welkom in Fiji!’ Want daar ging ik heen als kleine vakantie binnen dit grote avontuur dat Australië heet. Voorbereidingen waren allang getroffen. De vlucht was geboekt, de excursies betaald en de Lonely Planet had geen geheimen meer. Vrijdagochtend vroeg opgestaan om de skybus naar het vliegveld te kunnen nemen. Netjes op tijd ingecheckt voor de vlucht naar Sydney alwaar ik zou overstappen voor het vervolg van de reis naar Nadi. In Sydney aangekomen was er echter onfortuinlijk nieuws; er was een cycloon actief en zijn TomTom had Fiji in de route opgenomen. Vlucht geannuleerd. Gelukkig was Virgin Blue zo vriendelijk voor mijn hotelovernachting in het Ibis Airport hotel te betalen. Zo zouden mij later op de middag bellen over een nieuwe vlucht. Flexibel blijven is mijn motto dus dan maar naar het hotel om de bagage te droppen de stad in om de tijd te doden. Sydney is mooie stad maar in je eentje is er toch minder aan. Dus heb ik niet al te veel tijd besteedt aan het Opera House en de Harbour Bridge en ben ik op tijd terug gegaan naar het hotel. Later op de avond zou blijken dat ik niet de volgende dag zou gaan vliegen maar pas op zondag. Op de tweede dag had ik dan maar besloten om naar de Taronga dierentuin te gaan (inderdaad beesten bekijken). Via de ferry, die een grote rol speelt binnen het OV van Sydney, naar overkant alwaar je met een cabinelift omhoog kan over de dierentuin. De dierentuin zelf is zeer de moeite waard vanwege de opbouw, het aanbod van exoten (komodo varaan, kodiak beren en de vissende kat) en de vogelshow. De vogelshow voltrekt zich namelijk met de bekende brug en opvallende opera optrekje op de achtergrond.

De volgende dag kon ik dan eindelijk naar de Fiji eilanden. Echter wel weer via Brisbane, daar zijn we dan ook al geweest. Rond drie uur in de middag, lokale tijd Nederland –11 uur, kon ik dan eindelijk een voet op Fijiaanse bodem zetten. Nadat ik de voucher voor de reis had opgehaald kon ik met het busje van de Nomads Skylodge naar de plek van de eerste overnachting. In de Lonely Planet, de bijbel van iedere reiziger, werd er met enthousiasme gerept van over de Sri Siva Subramaniya Swami Tempel, de grootse Hindoe tempel van het zuidelijk halfrond. Laten we zeggen dat er waarschijnlijk niet veel Hindoe tempels op het zuidelijk halfrond zijn. Het is echter wel het hoogtepunt van Nadi waar echt helemaal niets speciaals aan is. Op de terugweg werd ik een winkel ingetrokken door wat lokale verkopers die mij via een traditionele welkomstceremonie wat overprijste spullen wilde aansmeren wat hen overigens glansrijk lukte. Met een minivan van wat locals ben ik voor 50 Fiji cent weer thuis gekomen om te genieten van een ( te korte) nachtrust. De zweedse kamergenootjes (alle vier niet blond) besloten namelijk vroeg op te staan. Ik dus ook maar….. Rond 8 uur de Feejee Experience bus gepakt en na drie anderen op te hebben gehaald zijn we vertrokken naar de markt om wat inkopen te doen voor de lunch. De markt bestaat uit ongeveer 40 kraampjes die allemaal dezelfde mango’s, sinasappels, ananassen en appels verkopen. Na een gezonde lunch op het strand en een korte zwempoging gingen we verder voor een bezoek aan een dorpje dat nog vasthoudt aan de oude traditionele waarden van vroeger (Balkenende zou hier de tijd van zijn leven hebben) dus moesten we een t-shirt aan dat de schouders bedekte en een sulu, een sarong. Hier hebben we in het huis van de chief uitleg gehad over de geschiedenis van Fiji. Een stukje achtergrond informatie is misschien handig. Fiji is ontdekt door kapitein James Cook, dezelfde man die eerder Australië claimde voor Engeland. Hij bracht er niet al te veel tijd door omdat de plaatselijke bevolking tot halverwege 1800 nog aan kannibalisme deed, en vrij fanatiek ben ik achtergekomen. Door een misverstand werd een priester (hij was wel de laatste) ook verorbert en naar aanleiding daarvan werd Fiji verkocht aan Engeland voor een appel en ei. Niet veel later werd het toch zelfstandig. Fiji heeft 14 provincies en aan het hoofd van een provincie staat een traditionele chief. Hij erft deze positie van zijn vader of broer en wordt dus niet gekozen. De veertien chiefs kiezen de minister-president. Vrij ouderwets dus. Na dit dorpje zijn we doorgegaan naar de zandduinen van Sigatoka waar we hebben gesandboard (http://www.youtube.com/watch?v=hKpDMQtCVaE). De nacht hebben we doorgebracht in Mango Bay Resort, een backpacker resort. Dat was echt een stukje paradijs op aarde. Schitterend aangelegd, vriendelijk personeel en een superlocatie. Zodra je een beetje uit de kust bent om te snorkelen kun je de haaien zien. Je kan er ook duiken en zien hoe de instructeurs zonder enige vorm van bescherming de bullsharks voeren. Deze zijn behoorlijk agressief en zijn gemiddeld een meter of drie, vier lang. Helaas had ik geen tijd en heb ik alles van verhalen gehoord. S’avonds hebben we rond het kampvuur wat stubbies meester gemaakt en wat met de groepsgenoten gebabbeld. Mijn kleine groepje bestond uit Susan uit Dublin die in een jaar de wereld rondging, die mij enthousiast heeft gekregen voor de Galapagos eilanden, en James en Vanya, een Brits stel uit Birmingham.
De volgende dag kwamen er wat andere mensen bij de groep. Met een groepje van ongeveer 10 gingen we het binnenland van Fiji in. Er stond ons namelijk een wandeling van ruim 3 uur te wachten. Het eerste uur was in de volle zon met 32º bergop. Nu is mijn conditie de laatste tijd al minder maar ik denk dat ik de man met de hamer wel vijf keer ben tegengekomen, sterker nog, ik mag hem inmiddels bij zijn voornaam noemen! Het tweede deel ging door de jungle en het laatste stuk door een riviertje waar de regelmatig tot over je knieën in het water liep. Aan het einde van het trail lag een brede rivier waar we gingen rivertuben, in een oude autoband rustig de rivier afdobberen. Een stukje verder kon je van de waterval afspringen, dat ging helaas niet iedereen even goed af (http://www.youtube.com/watch?v=_vFniLRP0hc). Geen zorgen, hij heeft het overleeft, allen wat gekrenkte trots. Via een longboat gingen we terug naar de beschaving, wat overigens wel een spectaculaire tocht van een klein uurtje opleverde. Via de hoofdstad, Suva gingen we naar onze overnachtingsplek. De derde dag ging via een weeshuis naar een ander dorpje waar we een kava ceremonie hebben meegemaakt () en waar we in de rivier met bilibili vlotten hebben geracet. Halverwege ben ik uitgestapt omdat ik mijn eigen overnachting had geboekt op Nananu-I-Ra. Hier heb ik wat genoten van het eiland en een kayaktocht met snorkeltussenstops rond het eiland gemaakt. Op de laatste dag heb ik op tijd het eiland verlaten en met een lokale bus de reis terug gemaakt naar Nadi. In deze week heb ik een hoop dingen gezien en gedaan maar het hoogtepunt van de reis was toch de bevolking. Ik denk dat de mensen van Fiji misschien wel de vriendelijkste mensen zijn die ik heb ontmoet. Zodra je een dorpje binnenloopt begint de eerste te roepen en iedereen komt naar buiten om je te begroeten en niet om je iets te verkopen, neen! Pure vriendelijkheid en zoiets is zeldzaam in de hedendaagse wereld!